Anders werken? Anders kijken!

Als teammanager van het team Mobiliteit bij gemeente Rotterdam is Liesbeth Huwae een vreemde eend in de bijt. Termen als parkeernormen en hubs doen nog niet zo heel lang een belletje bij haar rinkelen, qua inhoud zit ze na anderhalf jaar op deze positie waarschijnlijk nog niet op hetzelfde niveau als haar collega’s. De kernkwaliteiten en daarmee de toegevoegde waarde van Huwae liggen echter op een ander vlak. Met haar achtergrond in het sociale domein brengt ze een frisse blik mee. “Voor de mobiliteitstransitie hebben we mensen nodig die anders kijken.” 

Wandelen 

In 2007 kreeg Huwae haar eerste functie bij de gemeente Rotterdam, als stagiair bij de afdeling bedrijfsmaatschappelijk werk. Ze rolde door naar de sociale werkvoorzienig en kwam als onderdeel van verschillende wijkteams bij veel Rotterdammers achter de voordeur. Vanaf 2015 bekleedde Huwae een leidinggevende functie. “In 2020 vond ik het genoeg geweest, het was tijd om m’n vleugels uit te slaan. Dat ik als teammanager bij Mobiliteit aan de slag zou gaan had ik niet op voorhand bedacht. Het kwam op mijn pad. Ik kreeg te maken met heel andere vraagstukken, maar wel met een grote maatschappelijke impact. De schaalgrootte van onderwerpen als participatie, armoede of mobiliteitstransitie is vergelijkbaar.” De overstap deed Huwae in een bijzondere tijd. “Het was een pittig jaar door corona. Het was lastig om mijn nieuwe collega’s te leren kennen. Ik heb heel veel met hen gewandeld in die periode, naar de projecten toe.” 

“Momenteel wordt de mobiliteitstransitie vooral vanuit de inhoud opgepakt. Terwijl ik denk dat we ook stappen kunnen zetten op het gebied van competenties en vaardigheden, bijvoorbeeld hoe je het gesprek met bewoners aangaat.” 

Ga de wijk in 

Van het sociaal domein naar mobiliteit. Een niet alledaagse transfer die heel veel meerwaarde heeft, aldus Huwae. “Met mijn sociale achtergrond kan ik bij een bepaalde aanpak eerder de integraliteit herkennen. Overigens moeten we goed beseffen dat integraal werken geen doel, maar een middel is.” Ze geeft een voorbeeld. “We willen een mobiliteitstransitie voor elkaar krijgen. Wat mij betreft zou het goed zijn om de wijk in te gaan. Vragen aan bewoners wat het voor ze betekent. Bij een participatievraagstuk gebeurt hetzelfde, worden dezelfde vragen gesteld. Bij mensen tot afstand tot de arbeidsmarkt gaat het ook over mobiliteit. Het zou daarom goed zijn dat we bij de gemeente van elkaar weten wat onze opgaven zijn. Een maatschappelijk werker weet niets van mobiliteitshubs in de wijk, terwijl dat wel een alternatief kan bieden voor iemand die zijn auto eigenlijk niet kan betalen. Ik vind daarbij dat een deelmobiliteit voor een breder publiek beschikbaar zou moeten zijn. En meer fietsen doet ook iets met de beweegarmoede in een wijk.” Zomaar wat voorbeelden waar het mobiliteitsdomein en de sociale afdeling elkaar kunnen ontmoeten en versterken. Helaas gebeurt het nog te weinig, iets waar Huwae heel graag verandering in brengt. “Momenteel wordt de mobiliteitstransitie vooral vanuit de inhoud opgepakt. Terwijl ik denk dat we ook stappen kunnen zetten op het gebied van competenties en vaardigheden, bijvoorbeeld hoe je het gesprek met bewoners aangaat. Hoe je een opgave vanuit het bewonersperspectief benadert. Want uiteindelijk doen wij het samen met de burger. 

Eerst kennis ophalen 

Dit inzicht is iets wat Huwae zelf ook pas na haar overstap echt scherp voor ogen kreeg. “Voor de burger is het veel beter wanneer je als gemeente maar één keer je verhaal komt doen, in plaats van zes keer door telkens een andere afdeling. Als je de burger wil overhalen om een beweging te maken, vraagt dat ook iets van jezelf als ambtenaar. Volgens mij gebeurt er op dat vlak nu wel het een en ander, onder meer door de oprichting van wijkraden en uiteraard de komst van de Omgevingswet. Dat vraagt al iets van onze handelingen en vaardigheden. In mijn optiek betekent integraal werken dat je eerst kennis ophaalt. Er is alleen al heel veel data beschikbaar.” 

Huwae beseft dat een andere manier van werken niet van de ene op de andere dag is geregeld. “Er werken meer dan 12.000 mensen bij de gemeente Rotterdam. Het zou goed zijn als we de strategische doelen wel aan elkaar proberen te verbinden. Dat we onze houding en gedrag proberen te verbeteren, openstaan voor het onbekende. Weet je, uiteindelijk doe je het allemaal voor de stad en de Rotterdammers. Dat zul je van iedereen die voor de gemeente werkt te horen krijgen. Iedereen wil een mooiere stad maken. Wat dat betekent is voor iedereen anders, maar er zijn altijd raakvlakken. Iedereen wil een gezondere en veiligere stad.” 

Waar te beginnen, naast het verbinden van die strategische doelen? “Je zult klein moeten beginnen”, vindt Huwae. “Bijvoorbeeld door iemand vanuit een ander domein of met een andere achtergrond in huis te halen”, neemt ze zichzelf als voorbeeld. “Dat is de eerste stap. Dat we dit doen is al winst.” 

Integraal loket 

Huwae probeert haar sociale achtergrond zo vaak mogelijk van waarde te laten zijn. Zoals toen ze werd gevraagd om mee te denken over de invulling van het Nationaal Congres Parkeren & Mobiliteit. “Op voorspraak van mij kwam daar een lector over schulden spreken. Want het is interessant om te weten wat schaarste doet met mensen. Die kennis kan je meenemen in het maken van je mobiliteitsplannen voor de wijk.”  

“Voor de burger is het veel beter wanneer je als gemeente maar één keer je verhaal komt doen, in plaats van zes keer door telkens een andere afdeling.” 

De komende jaren zou Huwae die integrale aanpak nog verder willen verkennen. “Door te kijken naar hoe we georganiseerd zijn, door samenwerking met externe partners te stimuleren. Weet bij wie je terecht kunt, ga eens bij de buren langs. Wat mij betreft onderzoeken we die kansen, zodat het uiteindelijk een vanzelfsprekendheid wordt om op deze manier te denken en te werken.” 

Hoe dat er in de praktijk uitziet? “Ik zie wel iets in een integraal loket. Waar mensen werken die het overzicht hebben over wat er speelt in de stad en in de wijk. Verder zou het misschien goed zijn als je naast een inhoudelijk manager ook een people manager met kennis van verandermanagement in een team aanstelt. Als ik mezelf als voorbeeld neem: op het vlak van mobiliteit heb ik geen last van inhoudelijke bagage. Ik kan me blijven verwonderen. Voor de mobiliteitstransitie is dát volgens mij wat we echt nodig hebben. Mensen die anders kijken.” 

Dit artikel verscheen in de speciale printeditie van Biind Magazine. Wil je dit magazine gratis ontvangen? Vul hieronder je gegevens in en we sturen het naar je op: