“Mobiliteit ontstaat niet vanzelf, maar uit de natuurlijke behoefte aan participatie vanuit de samenleving'", schrijft Gertjan Hanckmann, adviseur van Kragten. "Inwoners, bedrijven, scholen en verenigingen, alle kennen deze behoefte, en soms zelfs de noodzaak, om samen dingen op te pakken".
Denken als een bewoner
"De overheid stimuleert deze zelfredzaamheid ook graag, maar ook op dat punt gaat dat gaat niet vanzelf. Als mobiliteit ten dienste staat van de participatiesamenleving, moet de samenleving ook participeren in mobiliteit: samen het beleid maken en samen aan de uitvoering werken om zo samen te voldoen aan alle behoeftes.
Ik heb veel ervaring op het gebied van burgerparticipatie, van het opstellen van beleid tot het samen plukken van onkruid om geld te verdienen voor een speeltoestel. Wat me daarbij opvalt is dat het succes natuurlijk deels wordt bepaald door de inzet van de burgers, maar dat de grootste succes- of faalfactor de rol van de overheid is. Als de noodzaak of behoefte aan mobiliteit groot genoeg is, is er ook motivatie bij bewoners. Deze hebben vervolgens een helpende hand nodig, maar ontmoeten dan helaas eerder weerstand en onbegrip dan die helpende hand.
Is het nu zo moeilijk om ‘als bewoner te denken’ in plaats van als vakspecialist? Toegegeven, dat kan tot dilemma’s leiden, en ook daar heb ik wel voor gestaan. Als verkeerskundige vond ik die drempel in die straat echt niet nodig, maar de hele straat wilde het. Wat doe je dan? In zo’n geval zoek ik als burger de grenzen bij mezelf als verkeerskundige. Is het erg als de drempel wordt aangelegd, gaat er dan iets mis met het verkeerssysteem of wordt het hierdoor onveilig? Dit zijn de vragen die ik mezelf dan stel. Als ik daar geen goed antwoord op heb, is het niet erg dat de drempel wordt aangelegd. Dat wil dan overigens niet meteen zeggen dat de overheid dit ook direct moet betalen. Want ook dan komt de prioritering naar voren in verband met budgetten.
Al met al ben ik ervan overtuigd geraakt dat we in alles wat we als verkeerskundige doen, kunnen en moeten participeren. Zo krijgen we beter beleid, betere fietsroutes, betere planvorming en een beter verkeerssysteem. Door samen te werken gebruiken we de kracht van de samenleving om samen iets te bereiken waar de samenleving ook echt iets aan heeft en dat dan ook gebruikt wordt zoals het bedoeld is.”
Meer artikelen met dit thema
Verkeersinformatie voor fietsende jeugd via social media
4 aug 2020 2 minVia social media kan een groot deel van de fietsende jongeren bereikt worden, blijkt uit een proef op de…
Coronawandelen: kans voor de binnenstad
28 jul 2020 3 minAnne-Mette Andersen van AM Landskab ziet kansen voor binnensteden, nu de populariteit van wandelen de afgelopen…
Proef met online participatie in Rotterdam
17 jul 2020 2 minIn de Rotterdamse wijken Rozenburg, Pernis en Hoek van Holland is de gemeente een proef gestart met een online…
Op zoek naar nieuwe modellen voor gebiedsontwikkeling
15 jul 2020 2 minSamen met bewoners start LSA een programma rond maatschappelijke gebiedsontwikkeling.
Verbindingsdag Beter in Burgerparticipatie – Doe dan mee!
2 jul 2020 4 minDe Verbindingsdag die op 25 juni plaatsvond stond in het teken van Doen. 25 participatieprofessionals gingen…
ZOHO Rotterdam wordt bruisend woon- en werkgebied
25 jun 2020 2 minHet Zomerhofkwartier (ZOHO) in Rotterdam wordt verder ontwikkeld. Hierdoor ontstaat een bruisende buurt met…
Hoe bereik je niet-digitale mensen?
20 mei 2020 5 minVoor sommige doelgroepen is digitale participatie niet de oplossing in coronatijd. Anne-Mette Andersen legt uit…
Burgerparticipatie nieuwe werkelijkheid
5 mei 2020 6 minBurgerparticipatie: het is nog nooit zo belangrijk geweest. Met een nieuw boek en een reeks digiklassen leren…
Reactie toevoegen