“Mobiliteit ontstaat niet vanzelf, maar uit de natuurlijke behoefte aan participatie vanuit de samenleving'", schrijft Gertjan Hanckmann, adviseur van Kragten. "Inwoners, bedrijven, scholen en verenigingen, alle kennen deze behoefte, en soms zelfs de noodzaak, om samen dingen op te pakken".
Denken als een bewoner
"De overheid stimuleert deze zelfredzaamheid ook graag, maar ook op dat punt gaat dat gaat niet vanzelf. Als mobiliteit ten dienste staat van de participatiesamenleving, moet de samenleving ook participeren in mobiliteit: samen het beleid maken en samen aan de uitvoering werken om zo samen te voldoen aan alle behoeftes.
Ik heb veel ervaring op het gebied van burgerparticipatie, van het opstellen van beleid tot het samen plukken van onkruid om geld te verdienen voor een speeltoestel. Wat me daarbij opvalt is dat het succes natuurlijk deels wordt bepaald door de inzet van de burgers, maar dat de grootste succes- of faalfactor de rol van de overheid is. Als de noodzaak of behoefte aan mobiliteit groot genoeg is, is er ook motivatie bij bewoners. Deze hebben vervolgens een helpende hand nodig, maar ontmoeten dan helaas eerder weerstand en onbegrip dan die helpende hand.
Is het nu zo moeilijk om ‘als bewoner te denken’ in plaats van als vakspecialist? Toegegeven, dat kan tot dilemma’s leiden, en ook daar heb ik wel voor gestaan. Als verkeerskundige vond ik die drempel in die straat echt niet nodig, maar de hele straat wilde het. Wat doe je dan? In zo’n geval zoek ik als burger de grenzen bij mezelf als verkeerskundige. Is het erg als de drempel wordt aangelegd, gaat er dan iets mis met het verkeerssysteem of wordt het hierdoor onveilig? Dit zijn de vragen die ik mezelf dan stel. Als ik daar geen goed antwoord op heb, is het niet erg dat de drempel wordt aangelegd. Dat wil dan overigens niet meteen zeggen dat de overheid dit ook direct moet betalen. Want ook dan komt de prioritering naar voren in verband met budgetten.
Al met al ben ik ervan overtuigd geraakt dat we in alles wat we als verkeerskundige doen, kunnen en moeten participeren. Zo krijgen we beter beleid, betere fietsroutes, betere planvorming en een beter verkeerssysteem. Door samen te werken gebruiken we de kracht van de samenleving om samen iets te bereiken waar de samenleving ook echt iets aan heeft en dat dan ook gebruikt wordt zoals het bedoeld is.”
Meer artikelen met dit thema
Luister echt naar de publieke ruimte en creëer je beste project ooit
19 jan 2021 3 minEcht luisteren naar de publieke ruimte. Dat is waar we volgens Nanneke van der Heijden en Mark Verhijde in 2021…
Gezonde financiële basis voor je bewonersinitiatief
14 dec 2020 2 minDrie bewonersinitiatieven die zich bezighouden met maatschappelijke gebiedsontwikkeling gingen aan de slag met…
Buurtbewoners lang niet altijd gebaat bij participatie
8 dec 2020 1 minGemeenten en ontwikkelaars sluiten binnenskamers contracten af voordat er participatietrajecten worden ingezet…
Participatie en openbare verlichting
16 okt 2020 3 minHoe ga je om met participatie bij openbare verlichting? Daaf de Kok en Beatrijs Oerlemans schreven er een…
Succesverhalen energietransitie komen vooral uit dorpen en wijken
13 okt 2020 4 minOverheden die de energietransitie graag een handje helpen, hoeven er niet op te rekenen dat ze lokale…
Steeds beter in burgerparticipatie
2 okt 2020 4 minDe reeks Verbindingsdagen Beter in Burgerparticipatie wordt aangevuld met een webinar.
Digitale participatie met een persoonlijke touch
21 sep 2020 4 minHet parkeerbeleid van de gemeente Woerden was toe aan een update. Biind Expert Marco de Jong vertelt in dit…
Participatie ‘blanco’ beginnen? Niet doen!
3 sep 2020 7 minBiind Expert Anne-Mette Andersen legt in deze blog uit waarom je eigenlijk nooit blanco een participatietraject…
Reactie toevoegen