Onderzoekers van het Planbureau voor de Leefomgeving en de Universiteit Utrecht presenteren een nieuw metamodel voor het schatten van de kosten voor het halen van de klimaatdoelen van het Parijsakkoord.
2-4 procent van wereldwijd inkomen gaat naar klimaatmaatregelen
De onderzoekers presenteren hun model in het tijdschrift Nature Climate Change, meldt het Planbureau voor de Leefomgeving. Op basis van het model wordt geschat dat de kosten voor het behalen van de klimaatdoelen tussen de 2 en 4 procent van het wereldwijd gezamenlijk inkomen in de periode 2015-2100 liggen. Hoeveel de kosten uiteindelijk worden, hangt sterk af van sociaaleconomische ontwikkelingen en de uiteindelijke kosten van technologieën om broeikasgasemissies terug te dringen. Het nieuwe model is bijzonder omdat het eerdere kostenschattingen in de literatuur samenvat in één transparant model.
Temperatuurstijging beperken
In het Parijsakkoord is afgesproken de mondiale temperatuurstijging te beperken tot ruim onder de 2 graden Celsius, zo mogelijk tot 1,5 graden. Om de kosten in te schatten van het behalen van dat doel, is kennis nodig over sociaaleconomische ontwikkelingen, de kosten van het reduceren van broeikasgasemissies en het effect hiervan op klimaatverandering.
Grote onzekerheid
In verschillende IPCC-rapporten en de wetenschappelijke literatuur worden deze relaties beschreven. Op basis hiervan is het mogelijk een eenvoudig en transparant klimaatmodel te maken dat al deze relaties meeneemt. Met dit klimaatmodel kan een schatting gemaakt worden van zowel de kosten als de onderliggende onzekerheid en de oorzaken hiervan. De onzekerheid van deze kostenschatting is echter groot: voor 1,5 graden kunnen de uiteindelijke kosten 3 keer zo groot of klein uitvallen.
Reactie toevoegen